1 Przybądź do nas, gościu wzięty
z Ojca, Syna, Duchu Święty,
zlejże darów swych hojności
w naszych słabych serc wnętrzności.

2 Ujarzmieni biedą mnogą,
bojujemy z śmierci trwogą.
Racz na skale nas zbudować,
w sercach pokój ugruntować.

3 Na sumienie zatrwożone
włóż czystości swej koronę;
daj, by pożądliwe ciało
Ciebie nam nie oddalało.

4 Podbij sobie nasze zmysły,
by mamidła złudne prysły;
niech w spojrzeniu, w mowie, w czynie
Tobie służyć chcę jedynie.

5 Zanim ciało w prochu zginie,
Ty je zmień na swe naczynie,
by od chwały Twojej lśniło,
obraz w sobie Twój nosiło.

6 Daj z ojcowskiej to miłości,
z Chrystusowej dostojności,
niezmożony nasz Wybawco,
wiecznych darów szczodry Dawco.