Bądź pozdrowion, Jezu drogi

1 Bądź pozdrowion, Jezu drogi,
Zbawicielu rzeszy mnogiej!
Ciało Twoje obnażone
jest na krzyżu poranione.
Daj byśmy Cię miłowali,
w Twej miłości też skonali!

2 Bądź pozdrowion, boski chlebie!
Nie możemy żyć bez Ciebie,
przeobfitej łaski zdroju,
niesiesz ulgę w śmierci znoju.
Daj, byśmy Cię miłowali,
w Twej miłości też skonali!

3 Patrz, do Ciebie się garniemy
i o litość Twą żebrzemy;
bo gdyś Ty nadzieją naszą,
już nas groby nie przestraszą.
Daj, byśmy Cię miłowali,
w Twej miłości też skonali!

4 O, jak błogo mieć zaiste
cząstkę z Tobą, Jezu Chryste!
Tyś jest wiosny miłą wonią,
żywych wód głęboką tonią.
Daj, byśmy Cię miłowali,
w Twej miłości też skonali!

5 Do świętego Twego krzyża
rzesza się spragnionych zbliża;
same rany, grzech nas plami:
ach, ulituj się nad nami!
Daj, byśmy Cię miłowali,
w Twej miłości też skonali!

6 Bądź pozdrowion, nasz Pasterzu!
Owce Twe do Ciebie bieżą;
za nie duszę swoją łożysz,
za nie smęcisz się i trwożysz,
Daj, byśmy Cię miłowali,
w Twej miłości też skonali!

7 Przy mnie stań w ostatniej chwili,
męka Twa niech mnie posili!
A gdy dusza wyjdzie z ciała,
daj, by w Tobie pozostała.
Gdy w miłości Twej skonamy,
twarzą w twarz Cię oglądmy!

Source: Śpiewnik Ewangelicki: Codzienna modlitwa, pieśń, medytacja, nabożeństwo #113