1 Ser du, Sion, Jesus græt,
Han, som Livet fyr deg læt!
Sjaa den Kjærleiks klaare Glans
Tindrande i Taara hans!
Sjaa, og bøyg deg djupt i Bot;
Graat so du i Hjarterot!

2 Ja, du heve Grunn til Graat.
Kved daa i med Klagelaat!
Herrens Auga himmelklaart
Fyr di Synd maa graata saart.
Denne Graat kann grøte Stein:
Upp til Anger, kvar og ein!

3 Sion, graat! Det er paa Tid:
Enno Gud deg gjestar blid,
Men han snart seg undan dreg,
Skuuda, Sion, skunda deg!
Kjenn i Dag di Gjestings Tid:
Sjaa, ho alt til Ende lid!

4 Enn i Dag fyr deg er duld
All hans Kjærleik all di Skuld,
Naadens Sol, som straalar ned,
Frelsaren, som byd deg Fred:
Alt er fyr ditt Auga dult!
Snart ditt Syndemaal er fullt.

5 Difyr græt din Felsarmann,
For han ei deg frelsa kann,
Han, som i sin Kjærleiks Glod
Gjerna giv fyr deg sitt Blod,
Han, som alt til Dauden dreg;
Difyr græt han yver deg!

6 Sjaa, mitt Hjarta, Jesu Graat!
Anger, gjer min Vange vaat!
Aa min Frelsar, lat meg faa
I din Graat din Kjærleik sjaa!
Kjærleik din er Helsebot
Fyr mi sjuke Hjarterot.