1. Ho ve! ĉu sangis la Savant'?
Ĉu mortis mia Di'?
Ĉu li oferus kapon sanktan
Pro pekema mi?

2. Ĉu mortis li pro mia krim'?
Ho granda am-deklar'!
Kompat' mirinda, grac' sen lim',
Kaj amo sen kompar'!

3. Ja dece kovris sin la sun',
Sin kaŝis ĝia bril':
Por homaj pekoj per krucum'
Kompensis Dia Fil'.

4. Ruĝigus min pro hont' skrupulo
Antaŭ lia kruc',
Kaj kaŭrus mi dum ĉe l' okul'
Fluegus larma ŝpruc'.

5. Sed larmaj gutoj ne repagos
Kiom ŝuldas mi:
Jen, ho Sinjor', mi cedas min;
Ne eblas fari pli!