1. En animsufero, meze de dolor',
Dion kun espero fidu via kor'.
Vidas ĉiun ploron, ĉion scias Di';
Vian kordoloron sentas ankaŭ li.

2. Se en agonio ĝemas la anim',
Preĝu vi al Dio, fidu lin sen tim'
Ĉian kordoloron, kiun sentas vi —
Larmojn kaj angoron — foren viŝos li.

3. Kion ni suferas sur la tera voj',
Plene ja superos enĉiela ĝoj'.
Ho Savinto, donu amon nun al ni;
Per favoro kronu, tiru nin al vi.