1 Z wysokości w ziemskie włości zszedłeś drogi Panie,
gdyż nad nami, grzesznikami, miałeṡ zlitowanie.
Na toś się narodził,
byes nas z Ojcem zgodził,
z potępienia do zbawienia
nas wwodził.

2 Bojaźń ginie, ufność płynie w serca ucieszone.
Bóg jest wierny, miłosierny, to nam zaręczone.
Jego Syn zwiastuje,
że Bóg nas miłuje,
nieprawości z swej litości
daruje.

3 Słowem swoim dusze poi, łaskę swą odsłania,
gdy we wierze pragną szczerze z Bogiem pojednania.
Więc z nim się jednajcie,
pokornie błagajcie:
Usłysz, Panie, rzewne łkanie,
przyjmij nas!

4 Odpuść grzechy, zlej pociechy, o niebieskie Dziecię!
Wieczna zorza, prawda Boża niech nam zawsze świeci.
Tyś Pan, Ty rządź nami,
swoimi sługami;
sam na drogi prawdy błogiej
prowadź nas!